ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΣΤΟΛΕΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΕΠΛΟΥ

Γυναικεία στολή:

Αποτελείται από το άσπρο υφαντό βαμβακερό πουκάμισο , με πολύχρωμο μάλλινο κέντημα στον ποδόγυρο και την τραχηλιά, το μαύρο αμάνικο φουστάνι ή τσούκνα στολισμένο στην τραχηλιά και τον ποδόγυρο με πολύχρωμα μεταξένια γαϊτάνια. Η τσούκνα των ηλικιωμένων γυναικών έχει κεντητά τα διάφορα τμήματα του ποδόγυρου σε αντίθεση με την τσούκνα της νέας κοπέλας, που η διακόσμησή της αποτελείται από μεταξωτή ταινία με χρυσές τρέσες. Πολλές φορές οι νέες γυναίκες πρόσθεταν στον ποδόγυρο τις « μπέλκες », μακρόστενα κομμάτια μεταξωτού υφάσματος σε διάφορα χρώματα. Στον κόρφο της τσούκνας οι ελεύθερες κεντούσαν αντικριστά παγώνια, πέρδικες, σύμβολα γονιμότητας   και οι μεγάλες γυναίκες γεωμετρικά σχήματα, φυλακτά για το καλό τέλος της ζωής τους.   Τον χειμώνα πάνω από την τσούκνα φορούσαν τη μανικωτή σιγκούν α από ίδιο ύφασμα και ίσια στολισμένη, όπως η τσούκνα. Η ποδιά ή ήταν μαύρη από σαγιάκι (είδος τσόχας) στολισμένη με διάφορα σιρίτια ή γαϊτάνια ή ήταν σε κόκκινο χρώμα.

Αντρική στολή:

Αποτελείται καταρχάς από το ποτούρι , είδος φαρδιού παντελονιού. Ήταν φτιαγμένο από σαγιάκι, είδος τσόχας, συνήθως καφέ χρώματος, για την καθημερινή ενδυμασία, μαύρου χρώματος για την επίσημη φορεσιά. Τα καλοκαιρινά ποτούρια ήταν από βαμβακερό γαλάζιο ύφασμα και ονομάζονταν «βρακιά». H ανδρική ενδυμασία αποτελούνταν επίσης από το πουκάμισο το οποίο ήταν λευκό βαμβακερό κεντημένο στο λαιμό, την τραχηλιά και τα μανίκια. Πάνω από το πουκάμισο φορούσαν αμάνικα γιλέκα που ήταν από σαγιάκι και άλλα ήταν ανοιχτά και άλλα κλειστά ανάλογα με την περιοχή. Στα πόδια φορούσαν τσουράπια πλεκτά. Τις γιορτές φορούσαν τα κουντούρια ή γεμενιά παπούτσια που αγόραζαν. Η ανδρική ενδυμασία συμπληρωνόταν με το μακρύ μάλλινο ζωνάρι.